Poonhill!

23 juni 2018 - Ghorepani, Nepal

22 juni, 

Vrijdag 22 juni heb ik vrij genomen om de trekking naar Poonhill te kunnen doen. In alle vroegte vertrokken we vanaf German Bakery in Damside naar Nayapul waar wij onze trek zouden starten. Onderweg was er een landslide dus we moesten 20 minuten wachten en gelukkig was de weg daarna weer vrij. Aangekomen in Nayapul kon onze trekking beginnen na de controle van de TIMS ticket en het andere ticket. Voor mij zou deze dag heel erg zwaar worden aangezien ik gisteren heel erg ziek voelde en niks binnen kon houden. Het eerste stuk van de tocht liep door Nayapul en vervolgden we onze weg 3 uur omhoog via de normale "weg" (gemaakt van stenen, zand en vol kuilen) richting Ulleri. Na twee uur zijn we gestopt om even een frisje te drinken want de zon brandde aardig goed vandaag. Na 3 uur lopen begonnen de eerste trappen en die hebben we ongeveer de hele dag omhoog gelopen tot Ulleri. Onderweg heb ik nog genoten van een goed bord Dal Bhat, dat was zeker nodig want ik voelde mij echt heel erg slap. Het laatste stuk naar Ulleri was echt steil omhoog met trappen echt even doorbijten maar toen we er waren was het uitzicht al prachtig. Na het avondeten wat bestond uit pizza wat smaakte naar karton, lekker vroeg mij bed in gekropen. 

23 juni,

In alle vroegte opgestaan om rond 8 uur onze tocht voor te zetten vandaag richting Ghorepani. Het ontbijt van vandaag was een appelpannenkoek die was stukken beter dan de pizza van gisteren. De tocht was niet alleen maar traptreden maar wel qua afstand een stuk langer dan gisteren. Ook voelde ik mij een heel stuk beter dus het ging mij aardig makkelijk af. Onderweg nog ezels tegengekomen en ook vandaag was het erg warm in de zon. De sfeer zat er goed in met zn achten dus niks kon ons weerhouden, zelfs niet de nog niet helemaal fitte Wouter. Onderweg nog gestopt om even te lunchen met Dal Bhat en rond 3 uur kwamen we aan in Ghorepani. De lucht was bewolkt dus geen berg te bekennen ook was het hier aardig afgekoeld en regende het zo nu en dan. We verbleven in het Sunny hotel waar denk ik wel plek was voor 100 gasten maar alleen wij en een Engels koppel verbleven daar dus ruimte genoeg. Ook heb ik hier een wk wedstrijdje meegepakt van België in de poulefase. Het avondeten was echt super, lekker groot bord pasta wat ik wel kon gebruiken. Na de wedstrijd optijd naar bed want de wekker stond om 4.15 om in de morgen naar de top te lopen voor de zonsopgang en hopelijk om wat bergen te zien. 

24 juni,

Het moment van de waarheid is aangebroken. In alle vroegte opgestaan om in de regen naar de top te lopen van Poonhill! Het was super bewolkt dus lichtelijk teleurgesteld liepen we omhoog waar het gigantisch bewolkt was. Maar na een klein half uurtje trok precies op de plek waar de bergen waren de wolken weg en konden we 15 minuten genieten van de bergen. Echt prachtig om ze zo te zien. Na 15 minuten was het weer bewolkt en hebben we de tocht naar het guesthouse ingezet om daar ons ontbijt te nuttigen. Daarna zijn we vol goede moet in een aardig tempo naar beneden gelopen want we wilden voor het avondeten terug zijn. Na 7 uur lopen bereikten we de plek waar we ook begonnen waren. De jeep stond te wachten en na 20 minuten rijden stond er een grote file vanwege de landslide op dezelfde plek die groter was geworden. Daardoor zijn wij omgekeerd en hebben een heel hobbelige bergweg genomen die precies na de landslide weer op de gewone weg uitkwam. Wat een geluk hadden wij met deze chauffeur. Na een kleine 2 uur rijden kwamen we in Pokhara aan waar het avondeten op ons stond te wachten. Echt een top weekend gehad met gezellige mensen naar Poonhill!

2 Reacties

  1. Evelien:
    29 juli 2018
    Leuk dat je dit nog geschreven hebt Wouter
  2. Ronald:
    29 juli 2018
    Wat een belevenis weer Wouter! Mooi om mee te maken, ondanks je "slapte" ;-) Gelukkig was er Dal bhat....
    En je werd beloond met een prachtig uitzicht! Een beetje geluk moet je hebben. ...